Opus Alacarte

Sizin güzelliğiniz efendim, pusuda bir kaplanın gözleri değil midir ihtirasla kıvranan
ilk bakışta metruksa da insancıllığınız,
sonrasında her bakış onulmaz bir bilgeliği değil mi etin, en leziz en utanmaz..

- güzellik bir başka çağın yalanı..
katran ve tüydür özü, endazesi sıyrılan bir çılgın sözdür düzü..

orda öyle yapma çiçeklerle bezenmiş öykünmedeyken yitik cennetlere yıkık payitahtlara,
bir kaygının sislerini
ah solmaz izlerini sıradan bir kavganın terinde taşısaydın..
ah işte bizi alçaltan zeka, alçaltan bizi kuytusuna güzellik
sizin çarpıntınız efendim
sizin dalganız
sizin rüzgarınız
buyrulup durduğum öc, çağrılayazdığım karanlık
burada en dibinde tanrının, en dibimde amansız amalar, lakinler..
lakin yükseliyor deniz
lakin benim bildiğim güneşin alçaklaşıp günün döndüğü
bir alacarte ne mene bir sergüzeşte gülün öldüğü.

Ey gece
Ya leyl imgesiyle karartıldığım gece
öyleyse ey gece, öyleyse ey berhaneler, en yenik savaşçılarım ey..
göynüdüğüm saflıksa, gömüldüğüm ateşin çapaklığı seçilmiyor mu ordan ?

Babil'e prolog

Ne çok zaman geçmişin gölgeli yollarından size yönelmeyi denedim
sizi bulmayı
sizde yeniden uykusuz gecelere kurulmayı..
Bu sokak bir meleğin tekinsizliğine açılıyor demiştiniz
o sokağı aradım bir ömür
o sokağın havasında erimeyi.. ve elbette o halde silinmeyi istedim
ama yoksunluğunuz geldi üzerine, üzerime..
kazındım her taşın her duvarın her kirli takırtısına
tüm şehir dokundu bana hoyrat
tüm şehir ilgisizce silkindi melekleri.

Bilirim unutulsa en iyisi. ama sizi unutmak.
sizce unutulmayı mı yeğlerdim yoksa?!
gövdenizin ateşli kıvrımlarından sıyrılıp zihninizin soluk bir noktasında yitmeyi de arzulardım..
arzu ne haylaz çocuk !
kentli bir duyarlığa kurban edilmiş her mesih onu susar uysa.. ve
açıkcası size ait olan ne varsa. ben oralarda bir yerlerde
kıvrılıp kaybolurum bri içbükey gümbürtüyle.

***********
Bir meleğe dokunmakla yenildim, doğru.
her temasta o bulutsu hazza gömülmekle bilindim.
ve biçildim kendi buyurgan aynamda o renkten bir şavkı keşfedince
ayrımı yoktu sizin o narin ellerinizden bu kanlı ziyafeti düzenleyen ellerin
ve mağlubum elbette o zerafet yükselip göğümü kaplayınca..

babilin yükselişi de çöküşü çamurdan
bir aşktan diğerine sıvışırken aynı çamur
sıvanan yüreğime.
önce yorgunluğu gelir biteviye aklıyla öpüşmenin,
bakışmanın gürültüsü uğuldar şakaklarında
sonra hırçın bir aşkbükey melekçocuk intiharları-
-nın her türlüsü bulunur hediyesi kırk paraya
bir kulenin bir kuyuya yansımasıyla savrulur yüklem uyluklarına
ben olduysam onduğumdan değil beyim diyor çocuk, her külhanda kavrulduğumdan
her düşüşte acemi kırıldığımdan

ne babil ne habil
yalnızca tenin hafızasıdır mağlupları avutan..