Babil'den

'was ich leide' Goethe

kendi kırılgan aynanızdan bir seyrisefer babında saçılArak kışkırtmadınız mı teni, en rezil ateşlere dolayıp, çok başka imkanların türevi sırlanmış bir limanla efsunlayıp, hem kendi güzelim elceğizinizle yırtarak yelkenleri 'ah bu son' diyerekten.. bu çılgın savrultuya ne bir yol ne de yordam gerekti, yalnızca kekeme bir dilbazın, yalnız körkütük bir ozanın andığı tılsım gerek açmaya bir kumsalı, bir çölün ayrımından çözecek bir vaha sözlüğün fevkinde bile.. ey'vaha öykünecek..

olduğumda sabahtı.. soğuk ve katışıksız..
sır ile sınırlanmış bir tan'la her yengiyi yendiren bir mevsimin kapısı.. açıldı.. sığındı içeriye bir liman alesta.
ve ey en bezgin bezirganlar, en hırlı zamanında bir evin adabına yeni çöller, yalınlıklar kataraktan sokuldu, bir kavmin ömrünce hem. binbir yemin ve türlü tantanayla..

Göğsünde demlenen sabah ve güneşi yürüten süprüntüler üstüne !

Aydığımda ne aydı ne de yıldız kamaşıklığıyla körülmiş briş esinti dokunmuş pencereye.
her gün bir başka çirkin ve anlamsız/sız bir yağmur yağsa ıslansa çöl, ıslansa kavramın kanaması..
ama kötülüğün de nasıl gıcır bir erdem olarak bu replika sokakların her yanına sindiği vesvesesi.. doğrudur, ben gördüm hem denedim en sapa kaldırımlar utancıma şevk verdi, umduğum ve dulluğum kara bir şemsiyeydi geceyi alıkoyan. ve yalan ! dolakalan buunca ergin hevesten bir adam yapamayan.
Burada kahkahayla kesmeli .. ama sus ! ama erdem ki madem gizlenmeli.

nihayetinde akşam..'moderato cantabile' akşam ve nih'ayetinde.
öfkeli ve buyurgan..
kurtulun sorulardan !